Nowa klasyfikacja cukrzycy – aktualne podejścia i wyzwania

Abstrakt

Cukrzyca jest przewlekłą chorobą metaboliczną, a liczba chorych na świecie stale rośnie. Obecnie, poza cukrzycą o znanej etiologii i cukrzycą ciążową, wyróżnia się dwa podstawowe typy cukrzycy (typ 1 i typ 2). Rozpoznanie opiera się głównie na oznaczeniu przeciwciał skierowanych przeciwko komórkom β trzustki. Jednak obowiązujący podział cukrzycy nie odzwierciedla złożonej patogenezy choroby i szerokiego spektrum manifestacji klinicznych, szczególnie wśród pacjentów z cukrzycą typu 2.

Artykuł przedstawia ewolucję klasyfikacji cukrzycy publikowanej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), ze szczególnym uwzględnieniem nowych kategorii – hybrydowych form cukrzycy oraz cukrzycy niesklasyfikowanej. Celem pracy jest także porównanie nomenklatury zaproponowanej przez WHO z obecnym podziałem cukrzycy według Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego (ADA). Pomimo licznych prób stworzenia optymalnej klasyfikacji cukrzycy, żadna z nich nie odzwierciedla złożonej patogenezy cukrzycy typu 2.

Artykuł prezentuje także nowy system podziału dorosłych ze świeżo rozpoznaną cukrzycą, oparty na sześciu zmiennych (wieku zachorowania, indeksie masy ciała [BMI], homeostatycznym modelu oceny funkcji komórki β oraz insulinooporności, odsetku hemoglobiny glikowanej i badaniu przeciwciał przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego [GADA]). Podział ten, w szwedzkim badaniu kohortowym umożliwił wyróżnienie pięciu grup pacjentów ze zróżnicowaną predyspozycją do rozwoju powikłań.

Zrozumienie złożonej etiologii podtypów cukrzycy pomaga w lepszej klasyfikacji pacjentów, jednak nadal żaden podział cukrzycy nie jest optymalny. W przyszłości, uwzględnienie czynników genetycznych, klinicznych i metabolomicznych w schematach klasyfikacji cukrzycy, może stanowić ważny krok w drodze do medycyny spersonalizowanej i wyboru lepszej terapii dla pacjentów.