Abstrakt
Wstęp: Doniesienia naukowe ostatnich lat wskazują na istotny wpływ stężenia 25(OH)D na występowanie zakażeń wewnątrzszpitalnych. Do tej pory nie przeprowadzono interwencyjnego badania z podaniem witaminy D3 przy przyjęciu do szpitala i oceny wpływu takiego postępowania na przebieg hospitalizacji w oddziałach internistycznych.
Cel pracy: Celem pracy jest zbadanie wpływu jednorazowego podania wysokiej dawki witaminy D3 w momencie przyjęcia do szpitala z pilnych wskazań internistycznych na przebieg hospitalizacji, ze szczególnym uwzględnieniem zakażeń wewnątrzszpitalnych.
Metodyka: Randomizowane, otwarte, prowadzone równolegle w dwóch grupach badanie pilotażowe u 97 dorosłych w wieku 60-100 lat. Grupie badanej podano jednorazowo dawkę 60,000 IU witaminy D3, natomiast w grupie kontrolnej nie przeprowadzano dodatkowych interwencji. Oceniano stężenie 25(OH)D oraz wapnia wyjściowo oraz po 7 dniach.
Wyniki: U 77.32% badanych stwierdzono niedobór 25(OH)D, w tym ciężki niedobór u 28.87%. Tylko 4 pacjentów z niedoborem 25(OH)D z grupy badanej po podanie 60,000 IU witaminy D3 osiągnęło stężenie optymalne. Największy wzrost stężenia 25(OH)D osiągali pacjenci z ciężkim niedoborem. Nie wykazano różnic między grupami w zakresie występowania szpitalnych infekcji takich jak grypa, szpitalne zapalenie płuc, Klebsiella pneumoniae MBL+, stwierdzono natomiast tendencje na granicy istotności statystycznej do mniejszego występowania zakażenia Clostridium difficile w grupie otrzymującej witaminę D3.
Wnioski: Wstępne wyniki prezentowanego badania wskazują na możliwy protekcyjny wpływ jednorazowego podania wysokiej dawki witaminy D3 na występowanie zakażenia Clostridium difficile w trakcie hospitalizacji. Konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań na liczniejszej grupie chorych z użyciem większej dawki witaminy D3.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.